Rondo u zbiegu ulic Tadeusza Rzepeckiego, Chełmżyńskiej i Koronowskiej w Bydgoszczy będzie nosić imię Antoniego Słaboszewskiego / Fot. Nadesłane
Antoni Słaboszewski został patronem ronda na Czyżkówku. To wybitny, choć nieco zapomniany bydgoszczanin, dzięki któremu powstała m.in. kaplica, a później parafia św. Antoniego na tym osiedlu. A to zaledwie drobny fragment jego osiągnięć.
Antoni Słaboszewski urodził się w roku 1878 w wielkopolskich Smolicach, wyjechał za chlebem na zachód monarchii pruskiej. Zajmował się handlem. Na tyle skutecznie, że już na początku XX wieku stać go było na kupno okazałej, przynoszącej spore zyski kamienicy z restauracją w Dortmundzie przy Paulinenstrasse. Od początku stała się ona jednym z centrów polskości. Słaboszewski nie tylko działał prężnie w organizacjach „polonijnych”, ale także je w sposób istotny wspierał finansowo. W Dortmundzie stworzył i finansował wydawanie gazety „Wiarus Polski”, adresowanej do rodaków na emigracji. Kiedy ogłoszono wyniki Traktatu Wersalskiego sprzedał, co miał i przyjechał do Bydgoszczy. Gdy zapytano Słaboszewskiego o powód przyjazdu do Polski, powiedział, że nie wyobrażał sobie by majętni Polacy nie budowali swojej nowej Ojczyzny, a w ogóle to nie wyobrażał sobie by jego synowie służyli w pruskim wojsku.
Na zdjęciu Antoni Słaboszewski w Dortmundzie na zapleczu swojej restauracji z redaktorami „Wiarusa Polskiego”.
W Bydgoszczy założył rodzinny sklep i z oddaniem zaangażował się w rozwój społeczny i religijny Czyżkówka. W styczniu 1920 roku powierzono mu funkcję Naczelnika Obwodu – lokalnego przywódcy, pełniącego rolę „sołtysa”. Pomagał repatriantom, wspierał potrzebujących, a w swoim sklepie urządził jadłodajnię dla najuboższych. Był współorganizatorem komitetu budowy kaplicy, a następnie kościoła na Czyżkówku, który powstał dzięki jego nieustępliwości, wsparciu finansowemu i zdolności do jednoczenia ludzi wokół wspólnego celu. Słaboszewski aktywnie uczestniczył również w życiu kulturalnym – współtworzył „Kółko Śpiewacze Czyżkówko”, a później chóry „Arion” i „Św. Cecylia”, które odgrywały istotną rolę w kształtowaniu tożsamości społeczności lokalnej. Był ich mecenasem, fundatorem sztandaru oraz członkiem zarządu. Angażował się także w działalność Stowarzyszenia Młodych Polek „Wiosna”, Chrześcijańskiej Demokracji oraz Towarzystwa Robotników Polsko-Katolickich. Jego życie i działalność to przykład bezinteresownego zaangażowania w sprawy społeczne, religijne i obywatelskie – czytamy w uzasadnieniu projektu uchwały, którą na środowej sesji Rady Miasta Bydgoszczy poparli radni.
Zapisz się do newslettera Bydgoszcz Informuje!
