Trwają prace przy odrestaurowaniu ikony Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Płaskorzeźba jest symbolem kościoła przy ul. Ugory. Wiemy, że jest wykonana na wzór oryginału z Rzymu, ale autor jest anonimowy.
– Przeprowadzamy pełne prace konserwatorskie. Płaskorzeźba jest oczyszczana i podklejana. Jest to niezbędne, ponieważ była zniszczona przez warunki atmosferyczne. Odtwarzamy też pierwotną kolorystykę – mówi konserwatorka zabytków, Leonarda Okoń.
Ikona przedstawia cztery święte postacie: Maryję, Dzieciątko Jezus oraz świętych archaniołów Michała i Gabriela. Oryginalny obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy znajduje się w kościele św. Alfonsa Liguoriego w Rzymie, pod opieką księży redemptorystów.
Bydgoską płaskorzeźbę najlepiej widać od strony wejścia przy ul Ugory. Jej powierzchnia liczy to ok. 20 m kw. Jest wykonana z sztucznego kamienia.
– Nie można ustalić kto jest autorem, nie ma na niej żadnej sygnatury. W dokumentacji kościelnej też jest brak informacji o tym. Powstała w latach 20-tych XX wieku, kiedy kościół był wznoszony – wyjaśnia proboszcz, ks. prałat Andrzej Kłosiński.
Prace remontowe mają zakończyć się w tym tygodniu. Płaskorzeźba zostanie też oświetlona. Renowacja ikony jest wykonywana w ramach obchodów stulecia erygowania parafii, która przypada na 2024 roku.
Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Parafia na Szwederowie zaczęła się formować w 1920 roku, kiedy Bydgoszcz wróciła w granice Polski. Na południowych przedmieściach Bydgoszczy było duże skupisko Polaków. Dzięki staraniom ks. Jana Konopoczyńskiego, w dawnej sali Conitzera, przy ul. Dąbrowskiego 2, utworzono pierwszy kościół. 1 maja 1924 roku wszedł w życie dekret prymasa Polski Edmunda Dalbora erygujący pięć nowych parafii. Oprócz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, były to: Najświętszego Serca Pana Jezusa, św. Marcina i Mikołaja, św. Trójcy i św. Wincentego a Paulo. W 1926 roku rozpoczęto budowę kościoła na działce przy ul. Ugory 8/9. Świątynię zaprojektował architekt z Poznania Stefan Cybichowski, który wybudował ok. 100 świątyń na Kujawach, Pomorzu i w Wielkopolsce, a także Królewską Akademię Sztuk Pięknych w Berlinie. Przy budowie brała udział robotnicza ludność Szwederowa. Prace trwały dwa lata.
