Kamienica przy Nakielskiej 31 / Fot. Mat. UMB
Jeszcze jedna kamienica z ul. Nakielskiej została odnowiona. Budynek znajdujący się pod numerem 31, między ul. Czarnieckiego i Chłopickiego powstał, gdy Wilczak znajdował się jeszcze poza granicami miasta.
Został wzniesiony na zlecenie Georga Niederführa pod koniec XIX wieku. Następnie przebudowano go w latach 1906-07. Początkowo tylko wschodni skrawek Nakielskiej – tylko do ul. Miedza – w dzisiejszym przebiegu pozostawał w granicach administracyjnych Bydgoszczy. Budynek leżał więc po powstaniu poza granicami miasta.
Odnowiona kamienica łączy różne style architektoniczne, zastosowano w nim również elementy nawiązujące do secesji. Ma cztery kondygnacje i jest podpiwniczona. Charakterystycznymi elementami są zakrzywiony szczyt w centralnej części budynku z datą wzniesienia budynku oraz duży pionowy motyw ozdobny w osi fasady. Elewację zdobią również płyciny, gzymsy, opaski okienne oraz boniowanie na wysokości parteru. W zachodniej części kamienicy umieszczono przejazd bramny. Zachowała się również oryginalna stolarka drzwiowa w wejściu do budynku.
Remont elewacji wraz dociepleniem zleciła wspólnota zarządzana przez ADM. Pochłonął blisko 300 tysięcy złotych. W ubiegłym roku blask odzyskało kilka innych obiektów wzdłuż ul. Nakielskiej. To między innymi kamienice z numerami 44 oraz powojenne budynki przy kościele. Konserwatorskie prace wykonywano także w kościele pw. Miłosierdzia Bożego.
Nakielska – trakt na zachód
Ulica Nakielska stanowi stary trakt łączący Bydgoszcz z Nakłem nad Notecią i osadami położonymi na zachód od miasta po południowej stronie doliny bydgosko-nakielskiej. W 1872 r. nad ulicą wybudowano wiadukt linii kolejowej do Inowrocławia. Pod koniec XIX w. ulica była wybrukowana, a na wschodnim odcinku otoczona pierzejami kamienic, w tym czasie powstała też fabryka obrabiarek do drewna z charakterystycznym budynkiem biurowym w neobarokowym stylu tzw. willa Carla Blumwego, pierwszego właściciela fabryki. W 1901 ułożono torowisko tramwajowe (do ul. Wrzesińskiej). W latach 1904-06 zbudowano neogotycką ewangelicką świątynię, obecny kościół Miłosierdzia Bożego. W 1973 roku po zasypaniu części Starego Kanału Bydgoskiego powstała łącznica od ronda Grunwaldzkiego do ul. Wrocławskiej.