Autoportret Maksymiliana Piotrowskiego / Źródło – muzeum.bydgoszcz.plmuzeum.kulturawzasiegu.eu, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=38295327
150 lat temu, 29 listopada 1875 roku zmarł Maksymilian Antoni Piotrowski. Jego obrazy znajdowały się w kościele jezuitów na Starym Rynku. Jego spuściznę przypomni Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy podczas specjalnej wystawy.
Maksymilian Antoni Piotrowski jest upamiętniony w mieście ulicą swego imienia, wiodącą od bazyliki do ul. Jagiellońskiej. Jego nagrobek, odnowiony staraniem Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy, znajduje się na cmentarzu Starofarnym, a tablica pamiątkowa przy ul. Długiej 22.
Grób artysty-malarza Maksymiliana Antoniego Piotrowskiego
W sobotę (29 listopada), w dniu 150. rocznicy śmierci przedstawiciele Muzeum Okręgowego z dr Anną Kornelią Jędrzejewską i prezesem TMMB Ireneuszem Nitkiewiczem złożyli wiązanki kwiatów na grobie artysty.
Maksymilian Antoni Piotrowskiego urodził się w Bydgoszczy, w 1813 roku. 150. rocznica jego śmierci jes okazją do przygotowania w Muzeum Okręgowym specjalnej wystawy pt. Maksymilian Antoni Piotrowski (1813–1875) – w Bydgoszczy i na europejskich salonach. Będzie można ją oglądać od 11 grudnia (wernisaż o godz. 18) w Galerii Sztuki Nowoczesnej na Wyspie Młyńskiej. – Przygotowywana prezentacja będzie piętnastym wydarzeniem zorganizowanym przez Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, poświęconym tej ważnej postaci w dziejach miasta i sztuki polskiej – informuje MOB.
Postać Maksymiliana Antoniego Piotrowskiego i jego twórczość już od pierwszych lat działalności Muzeum Miejskiego w okresie międzywojennym otaczane były szczególnym szacunkiem. Muzeum Miejskie posiadało unikatowy zespół dzieł w swoich zbiorach. Niestety wiele z nich nie przetrwało wojny. W wojennej zawierusze zniszczone zostały jego dzieła z Królewca (był tam profesorem Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych): plafon w poczekalni dworca kolejowego i polichromie w auli uniwersytetu. Piotrowski jest autorem licznych scen rodzajowych, m.in. z życia studentów, flisaków, mieszczan i ludu oraz portretów indywidualnych i zbiorowych. Jednak największą sławę przyniosły malarzowi okazałe kompozycje o tematyce historycznej „Śmierć Wandy” i „Pożegnanie Marii Antoniny z Delfinem w więzieniu w Temple”. Namalował też dla bydgoskiego kościoła jezuitów (zburzonego w 1940 roku przez Niemców) obraz pt. Najświętsza Maria Panna Niepokalanie Poczęta. Został uchroniony przed zniszczeniem. Można go oglądać w kościele św. Piotra i Pawła na pl. Wolności.
