Niespełna dwa miesiące pozostały do premiery „Komediantki” według Władysława Reymonta. – W spektaklu przyglądamy się kondycji artystów, ale też, szerzej, temu co z nami zrobił czas napięcia związanego z wojną, pandemią, realiami politycznymi – opowiada o swoim debiucie w roli reżyserki, Anita Sokołowska.
Przez 11 sezonów, od 2007 do 2017 roku, Anita Sokołowska, była etatową aktorką Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. W tym czasie stworzyła na scenie mnóstwo niezapomnianych postaci, grając w przedstawieniach reżyserowanych m.in. przez Grażyną Kanię („Nordost”), Michała Zadarę („Wielki Gatsby”), Łukasza Chotkowskiego („Łaknąć”), Pawła Łysaka („Wiśniowy sad”), Jana Klaty („Witaj/Żegnaj), Remigiusza Brzyka („Joanna d’Arc. Proces w Rouen”), Pawła Wodzińskiego („Solidarność”), czy Bartka Frąckowiaka („Komornicka. Biografia pozorna”).
W rankingu „Najlepsza, najlepszy, najlepsi sezonu 2011/2012” miesięcznika „Teatr” została
sześciokrotnie wyróżniona w kategorii „Najlepsza”. W tym samym roku została mianowana do
Nagrody Aleksandra Zelwerowicza przez miesięcznik „Teatr”. Za monodram „Komornicka. Biografia
pozorna” dostała wyróżnienie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Po odejściu z Teatru Polskiego wracała jeszcze do Bydgoszczy, grając np. w przedstawieniu „Workplace” w reżyserii także Bartka Frąckowiaka. Po pięciu latach wraca jako reżyserka, debiutując w tej roli.
Na swój debiut wybrała powieść Władysława Reymonta pt. „Komediantka”. Jej bohaterką jest Janka Orłowska, idealistka marząca o tym, by zostać aktorką, która trafiła do świata teatru, odzierając ją z wcześniejszych o nim wyobrażeń.
A o czym będzie „Komediantka” Sokołowskiej? – W spektaklu przyglądamy się kondycji artystów, ale też, szerzej, temu co z nami zrobił czas napięcia związanego z wojną, pandemią, realiami politycznymi. Czy warto spalać się i gonić za marzeniami, czy warto w tym niepewnym świecie trwać przy swoich ideałach? – mówi reżyserka – Używamy narracji „Komediantki” i historii napisanej przez Reymonta, nasączając ją własnym doświadczeniem, opowiemy o dążeniu kobiety- jednostki do prawa wyzwolenia się z
pętających ją rygorów życia społecznego. Do prawa samostanowienia o sobie, potrzebie
wolności i samorealizacji – dodaje.
Sokołowska inscenizację buduje na słowie, muzyce i ruchu scenicznym. Za przestrzeń audialną odpowiedzialny jest Krzysztof Kaliski, który łączy autorskie kompozycje z utworami Chopina, ulubionego kompozytora głównej bohaterki. Choreografię stworzyła Magdalena Jędra. Ruch w jej interpretacji jest uzewnętrznieniem emocji postaci, ich wewnętrznego rozedrgania, pragnień i natręctw.
Spektakl oparty jest na klasycznie skrojonej adaptacji powieści. Bohaterowie mówią wyłącznie słowami Reymonta, ze sceny rozbrzmiewają też fragmenty narracji, które uzupełniają to, czego zabrakło w dialogach. Autorką scenariusza jest dramatopisarka Maria Wojtyszko. Za adaptację przestrzeni spektaklu oraz projekt kostiumów odpowiedzialny jest Wojciech Faruga.
Premiera planowana jest na 14 stycznia 2023 roku.
Informacje z Bydgoszczy – zapisz się do naszego newslettera!
.
